Mersin’in Merkez Yenişehir ilçesinin en işlek sokaklarından biri olan Alanya Sokağında işlerimi halletmek için gittim.

Yaşlı bir kadın köyden getirdiği yumurtaları satabilmek için bekliyordu. Baktım lüks arabadan bakımlı bir kadın inerek, yaşlı kadına yaklaştı ve ona; "Yumurtaları ne kadara satıyorsun?" diye sordu.

Yaşlı kadın cevap verdi: "Tanesi 1 lira hanımefendi" dedi.

Bakımlı kadın da anında şu cevabı verdi: "15 liraya 10 yumurta alacağım, yoksa başka yerden alırım."

Yaşlı kadın; “Organik bunlar. Kaç saattir bekliyorum. Siftah yapamadım. Zararına satıyorum” dedi.

Annesi yaşında kadın, emek vererek hasta haliyle kaç kilometre öteden gelip güneşin altında yumurta ve köy ürünleri satıyor… Emeğini alın teriyle kazanıyor…

Kadın yumurta almaktan vazgeçti ve lüks arabasına binip gitti.

Hemen ardından yaşlı kadının yanına gittim.

Benim yumurtaya ihtiyacım yoktu ama o an içimden yumurta almak geldi. 20 yumurta aldım ama 25 yumurta bedelini ödedim.

Anadolu’nun yaşlı ve emekçi kadını “fazla para veriyorsun” dedi.

“Yok, ablam fazla para vermedim” dedim.

Onuru kırılmasın ve üzülmesin diye; “Bir dahaki geldiğimde 5 yumurta alacağım var. Sakın unutma” dedim…

O da “Senin gibi güzel bir insanı unutur muyum” dedi.

Zengin insanlar, neden yoksul insanların emeğini bu kadar küçümser…

Emek veren insanların değerini bilin.

Cebinizdeki 5 lira sizin için para değildir ama emekçi için çok büyüktür.

Emeğin pazarlığı olmaz.