İhtiyaç fazlası, gereğinden fazla kullanılan her konuda hayatımızı kolaylaştıran ihtiyaçlarımızı gerekenden fazla kullanması israfı doğuran en temel unsurdur.
Hava, su, enerji, gıda, zaman sayamadığımız hatta saymadığımız söz dahi israfın temel konusu.
Tutumlu olmakla israf etmek arasında kesin bir çizgi vardır.
Bugün gelinen noktada geçerli seviyede kullanmadığımız yaşam kaynağımızı hava ve çevre, en temel ihtiyacımız ancak bu ihtiyacımızı sanayi bacalarından çıkan kirli gaz, egzoz dumanı ve sera gazi salınımı ile kirletmek canlı yaşamına en temel ögesi olan oksijen ve ona bağlı yaşayan canlı popülasyonunda denizlerde nesli tükenen canlılarla karşı karşıya kalmaktadır.
İhtiyaç duyulandan fazla kullanılan doğadaki her şeyin birbir yok olması demektir.
İsraf sadece ekonomik olarak algılanmamalı.
Bu zincir bir bütün olarak devam etmekte.
Önlem almak ihtiyaç fazlası tüketmek bilinçlenmek için eğitimi ve öğretimi birlikte yürütmek, gelinen süreçte orantısız dağılımı önleyecektir.
Dünyanın bir yarısı gıda ve temel ihtiyaçları ulaşırken diğer bir yarısı gıda ve temel ihtiyaçlarını ulaşmakta büyük sıkıntı çekmekte.
Daha fazla eşya daha fazla tüketim insanı mutsuz müsrif biri yapar.
Gelecek nesillere aktaracağımız yaşanabilir bir dünya bırakmak için mutlu olabilmek için hayatını idame ettirebilmek kadar insana sağlıklı ve mutlu sevgi verebilen empati kurabilen birer varlık haline dönüştürür.
Daha paylaşınca ve daha az israfa ortak yaşam alanlarımızı sürdürebilmek ve paylaşmak insanlığın temel görevi olmalıdır.
