Hayıtımız hep neden sorusuyla doludur...
Neden, çok çalışmamıza rağmen alın terimizin kıymeti bilinmiyor?
Neden, emekçiler patronlarının egosunun mağduru oluyorlar?
Neden, üniversiteli gençler işsiz kalıyor?
Neden, asgari ücretle çalışan biri tatil yapamıyor?
Neden, iki çocuğu olan anne ve baba çocuğunu okutmakta zorlanır?
Neden, işçiler çok çalıştıklarında teşekkür edilmezken, 10 dakika dinlenince canını alıyorlar?
Neden, ev kadınları yemek yaparken kırk kere düşünüp bugün bütçeme en uygun hangi yemeği yapsam diye düşünüyor?
Neden, işe alımlarda bilgi ve tecrübe değil de torpil aranıyor?
Neden, kenti yönetenler her hizmetinde öncelikle kendi fotoğrafını kullanıyor?
Neden, ilkokul çağındaki çocuğa boyundan büyük ağır çanta taşıttırıyoruz?
Neden, insanlar yaşadıklarında birbirinin kıymetini bilmezken, cenazesinde sevgi şovu yapıyor?
Neden, iyi ve duyarlı insanlar çok acı çekiyor?
Neden, muhalif sendikaya övüp, kendi sendikası dan vazgeçmiyor.
Neden, usta söz verdiği halde 1 haftalık işi 4 ayda zor bitiriyor.
Neden, malzemeci 3 saat önce verdiği fiyatla, 3 sonra verdiği fiyat tutmuyor?
Neden, çalışan insan değil de, dedikoducu yalancı işçi seviliyor?
Neden, yeşili çok seviyoruz deyip, yeşil alanların imara açılması için can atıyorsunuz?
Neden, kentin sanatçıları varken, kendinizin sanatçılarını bütün etkinliklere çağırıyorsunuz?
Neden, gazeteci olduğu halde, basın kartı vermiyorsunuz?
Neden, belediye başkanlarının ilişkilerinde gazeteci askerler birbiriyle savaşıyor?