Kıvırcık Ali'nin hepimize yeter dünya adlı eserini dinlerken, 1 Eylül Dünya Barış Günü vesilesiyle yazı yazmak istedim. Yazıma başlarken Kıvırcık Ali'nin Türkü sözlerine yer vermek istiyorum.
Hepimize Yeter Dünya
Bir Nesneden Yaratıldık
Ayrı Gayrı Olmak Niye?
Adem İle Vücüt Bulduk
Türlü Irka Bölmek Niye?
Hepimize Yeter Dünya
Ortağız Güneşe Aya
Hani Kardeş İdik Güya
Ya Öldürmek Ölmek Niye?
Biz İnsanız Huyumuz Var
Toprağımız Suyumuz Var
Dağlarımız Köyümüz Var
Sınır Sınır Bölmek Niye?
Fedayim Birse Yaradan
İkilik Kalksın Ardan
Gelen Göçer Bu Dünyadan
Cana Düşman Olmak Niye?
Aç Açık Kalmasın Kimse
Zincir Vuralım Nefise
Fark Edermi İnsan İse
Memleketin Sormak Niye
Bu dünya hepimize yeter aslında, ama biz insanoğlu fikirlerimizle ve düşüncelerimizle insanları ayrıştırıyoruz. Savaş çıkartıp mazlum binlerce insanoğlunun ölümüne neden oluyoruz.Gelişmiş dediğimiz ülkeler, gelişmemiş ülkelerin bütün maddi değerlerini sömürüp onları yoksulluğa mahkum ediyor.İnsanları diliyle,diniyle,ırkıyla, etnik kökeniyle, memleketiyle ayrıştırarak, kin ve nefret duygularıyla insanlar ötekileştiriyor.
Hangi çiçek diğerini sarı açtı diye ayıplar?
Hangi kuş farklı ötünce diğerine yasak koyar?
Derisinden, dilinden ötürü öldürülüyor insanlar.
Ah insanlar! Her şeyi bulup, kendini bulamayanlar. (Charles Bukowski)
Fikrinizle, kalbinize, düşüncelerinize barıştığımızda daha anlamlı ve huzur dolu bir dünya olur.
