İnsan, ruh beden ve zihinden oluşan bir yapıdır.
Zihin; farkındalık yaratan, anlayan, anladığını aktarabilen, beden ise zihinde var ettiklerimizi yaşamamıza uyarlayan etki edendir.
İnsan zihni ve bedeni ile diğer canlıların üstünde bir varlık ise ülkede neden bu kadar başarısızlıkdan ve mutsuzluktan bahsediliyor?
206 Üniversite zorunlu eğitimin dışında bulunuyor ise diğer gelişmiş ülkelerin seviyesinde bir ülke neden bu kadar geri kalıyor?
Sorun ruhu ve bedeni entegre edememekle alakalı olsa gerek!
206 Üniversitesi bulunan bir devlet ve (özel üniversiteler de bunların içinde) 129 tanesi neredeyse ilçelere varıncaya kadar eğitim kurumları ile donatılmış olan bütçesi devlet tarafından karşılanan ülke gençlerin eğitimi için üzerine düşen tüm ekonomik desteği sağlamakta.
Peki sorun nerede?
Neden bu gençler yeteri kadar eğitimden nasibini alamamış?
Büyük bir çoğunluğu diplomalarını almış, fakat mesleki olarak aldığı eğitimin karşılığı gençlerde yok.
Bu sebepten dolayı deneyim şartı aranmaktadır.
Okullar yeterli eğitimde donatmamış, deneyim için fırsat verilmeyen gençlerle dolu.
Durum ne kadar acı...
Bir an evvel devletin tüm güçleriyle bu duruma el atması gerekiyor.
Ekonomik açıdan, ülke kalkınması için eğitim kurumları bu durumu daha da ciddiye almalı.
Kamusal alanda var olan personel ve aranan eleman özelliklerine sahip insanlar eğitilmeli.
Ülkemiz azımsanmayacak kadar güzel ve özel sorun devletin kurumlar üzerinde daha baskın olması.
Bir genç, yaşamının yaklaşık 18 yılını devletin eğitim kurumlarında geçirdikten sonra yetişmiş olarak hayata açılmalı.
Çalışma hayatına atıldıklarında yetersiz ve deneyimsiz dönmemesi için eğitim kurumları üzere düşen görevleri acilen yapmalı.
Bir genç kolay yetişmiyor.
Bu sorumluluğu almak öncelikle emanet ettiğimiz eğitim kurumlardan geçiyor.
Gençlerin motivasyonu düşük özgüvensiz olarak hayatın içinde var olmalarının önüne geçebilmek adına eğitim kurumları özgüveni yüksek, mesleki başarısını elde etmiş birer birey olarak diplomalandırılması ana görevleri arasında olmalı.
